Ιστορίες καθημερινής (Πειραιώτικης) τρέλλας
...Ρε παιδιά, δεν είναι Έθνος αυτό, τρελλοκομείο είναι!!
Φτάνω σήμερα το πρωϊ, σινάμενη, κουνάμενη, στη στάση μου έξω από τον ΟΛΠ Πειραιά για να πάρω το λεωφορείο να πάω στη δουλειά καί βλέπω έναν τύπο ξαπλωμένο φαρδύ-πλατύ στη λεωφόρο, χτυπημένο και καλά από μηχανάκι που πέρασε κόκκινο φανάρι και τον έριξε κάτω...
Γύρω του, κόσμος και κοσμάκης να τον χαζεύουν και να τον ρωτάνε μήπως έσπασε τίποτα.
Και ξαφνικά, σταματάει μια τεράστια νταλίκα από απέναντι, βγαίνει ένας γεροδεμένος τύπος από μέσα και πάει να δει και αυτός "τι συμβαίνει".
Τη δε νταλίκα, την παρατάει εκεί ακριβώς που ήταν, ούτε αλάρμ ούτε τίποτα, πριν ακριβώς από το φανάρι που... άλλαζε χρώματα.. Κόκκινο, πράσσινο, πορτοκαλί, και πάλι κόκκινο...
Οι δε οδηγοί από πίσω, εννοείται, να μην έχουν πάρει χαμπάρι τι έχει γίνει και να περιμένουν να ξεκινήσει η νταλίκα...
Και δώστου το φανάρι ν'αλλάζει χρώματα, και δώστου η ουρά των αυτοκινήτων (που περίμεναν να ξεκινήσει η νταλίκα) να μεγαλώνει..
Ο δε νταλικιέρης, να το βλέπει όλο αυτό και να μην το κουνάει από τη θέση του ρε παιδιά.... Εκεί, στο κουτσομπολιό!!
Αφού περνάνε 20 λεπτά, να'σου φτάνει και η ταχύτατη Δημοτική Αστυνομία Πειραιώς... Λέω "θα δουν πρώτα γι γίνεται με τον τραυματία, θα πάρουν στοιχεία, θα καλέσουν ενδεχομένως και κάποιο ασθενοφόρο και μετά θα ρυθμίσουν τα περί της νταλίκας!"
Πως το ήθελα??
Κατεβαίνουν δύο τύποι με περισσό στύλ από τη μηχανή, βγάζουν το κράνος με αέρα όμοιο με αυτόν του Πράκτορα 007 στις ταινίες του Τζέημς Μποντ, ρωτάνε εκεί πέρα κάτι διαδικαστικά, σπεύδει ν'απαντήσει ο νταλικιέρης (που, εν τω μεταξύ, είχε μάθει τα καθέκαστα από μια χοντρούλα τσιγγάνα), κουνάνε το κεφάλι τους καταφατικά οι Αστυνομικοί, ανεβαίνουν πίσω στις μηχανές τους, και .... φεύγουν!!!!
Το δε φανάρι, εκεί να αναβοσβήνει, η ουρά να έχει φτάσει στο Πέραμα, ο νταλικιέρης να έχει ξαναπιάσει κουβεντολόϊ με τη χοντρούλα τσιγγάνα, ο τύπος ξάπλα κατάχαμα στην άσφαλτο να την έχει καταβρεί ανάμεσα στο κοινό του και να μη λέει να σηκωθεί, κι εγώ να αναρωτιέμαι :
"έχω ξυπνήσει, ρε παιδιά, να πάω στη δουλειά ή κοιμάμαι ακόμα???"
Φτάνω σήμερα το πρωϊ, σινάμενη, κουνάμενη, στη στάση μου έξω από τον ΟΛΠ Πειραιά για να πάρω το λεωφορείο να πάω στη δουλειά καί βλέπω έναν τύπο ξαπλωμένο φαρδύ-πλατύ στη λεωφόρο, χτυπημένο και καλά από μηχανάκι που πέρασε κόκκινο φανάρι και τον έριξε κάτω...
Γύρω του, κόσμος και κοσμάκης να τον χαζεύουν και να τον ρωτάνε μήπως έσπασε τίποτα.
Και ξαφνικά, σταματάει μια τεράστια νταλίκα από απέναντι, βγαίνει ένας γεροδεμένος τύπος από μέσα και πάει να δει και αυτός "τι συμβαίνει".
Τη δε νταλίκα, την παρατάει εκεί ακριβώς που ήταν, ούτε αλάρμ ούτε τίποτα, πριν ακριβώς από το φανάρι που... άλλαζε χρώματα.. Κόκκινο, πράσσινο, πορτοκαλί, και πάλι κόκκινο...
Οι δε οδηγοί από πίσω, εννοείται, να μην έχουν πάρει χαμπάρι τι έχει γίνει και να περιμένουν να ξεκινήσει η νταλίκα...
Και δώστου το φανάρι ν'αλλάζει χρώματα, και δώστου η ουρά των αυτοκινήτων (που περίμεναν να ξεκινήσει η νταλίκα) να μεγαλώνει..
Ο δε νταλικιέρης, να το βλέπει όλο αυτό και να μην το κουνάει από τη θέση του ρε παιδιά.... Εκεί, στο κουτσομπολιό!!
Αφού περνάνε 20 λεπτά, να'σου φτάνει και η ταχύτατη Δημοτική Αστυνομία Πειραιώς... Λέω "θα δουν πρώτα γι γίνεται με τον τραυματία, θα πάρουν στοιχεία, θα καλέσουν ενδεχομένως και κάποιο ασθενοφόρο και μετά θα ρυθμίσουν τα περί της νταλίκας!"
Πως το ήθελα??
Κατεβαίνουν δύο τύποι με περισσό στύλ από τη μηχανή, βγάζουν το κράνος με αέρα όμοιο με αυτόν του Πράκτορα 007 στις ταινίες του Τζέημς Μποντ, ρωτάνε εκεί πέρα κάτι διαδικαστικά, σπεύδει ν'απαντήσει ο νταλικιέρης (που, εν τω μεταξύ, είχε μάθει τα καθέκαστα από μια χοντρούλα τσιγγάνα), κουνάνε το κεφάλι τους καταφατικά οι Αστυνομικοί, ανεβαίνουν πίσω στις μηχανές τους, και .... φεύγουν!!!!
Το δε φανάρι, εκεί να αναβοσβήνει, η ουρά να έχει φτάσει στο Πέραμα, ο νταλικιέρης να έχει ξαναπιάσει κουβεντολόϊ με τη χοντρούλα τσιγγάνα, ο τύπος ξάπλα κατάχαμα στην άσφαλτο να την έχει καταβρεί ανάμεσα στο κοινό του και να μη λέει να σηκωθεί, κι εγώ να αναρωτιέμαι :
"έχω ξυπνήσει, ρε παιδιά, να πάω στη δουλειά ή κοιμάμαι ακόμα???"
βλαχοΑστεριξ: μα τον Τουτατή, είναι τρελοί αυτοί οι Έλληνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό ! Είμαστε τρελοί Οεο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρά το γεγονός ότι πολλές φορές αυτή η τρέλα είναι ενοχλητική (ειδικά αν είσαι ο τύπος στο αυτοκίνητο πίσω από την νταλίκα που προσπαθεί να πάει μέσω πρωϊνής κόλασης στη δουλειά του), είναι σήμα κατατεθέν μας, το κολαμάκι στον φραπέ μας, η μερέντα στο ψωμί μας βρε αδερφέ...άσε που κάνει την καθημερινότητα μας μια περιπέτεια! Ξυπνάς και παίζει να σου συμβούν τα πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεϊκή η τελευταία σου φράση, Τίκο. Επέτρεψέ μου να τη χρησιμοποιήσω ως επικεφαλίδα σε κάποιο άλλο κείμενο που θα γράψω στο μέλλον??
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιμή και χαρά μου! Ούτως η άλλως Εύα δεν είμαι fan των πνευματικών δικαιωμάτων, δημιουργούν περισσότερα προβλήματα απ'όσα λύνουν! Open Source It, όπως το έκαναν και οι αρχαίοι ημών!
ΑπάντησηΔιαγραφή